Yestermap

Beijerinckgemaal

1869

Capelle aan den IJssel

Het droogleggingsplan van de Polder Prins Alexander (1859) van Ir. Jan Anne Beijerinck (1800-1871) voorzag in de bouw van drie benedengemalen en één bovengemaal. Het gemaal Jan Anne Beijerinck uit 1869 is als enige van de oorspronkelijke benedengemalen bewaard gebleven.


Aanvankelijk drie, later twee, benedengemalen moesten het water uit de plassen, en (na de drooglegging) uit de polder, opvoeren naar de 4 meter hoger gelegen ringvaart. Vanaf de ringvaart werd het water door het bovengemaal bij Kralingse Veer in de 2 meter hoger gelegen Nieuwe Maas gepompt.


Sinds 1990 wordt de bemaling van de polder geregeld door een nieuw gemaal waardoor de oude gemalen overbodig werden. Het gemaal Jan Anne Beijerinck kan nog steeds kan functioneren als reservebemaling.


In 1993 droeg het Hoogheemraadschap van Schieland het gemaal over aan de Stichting Beijerinckgemaal. Het gemaal is door de provincie Zuid-Holland aangemerkt als beschermd monument.


Het oorspronkelijk door stoomkracht aangedreven gemaal is nu het oudst nog werkende- en elektrisch bediend gemaal van Nederland. De elektrische installatie, pompen en motoren dateren uit 1927.